دِلُم تَنْگِن دِلُم بسیارُ تَنْگِن
دِلُم با دَرد و غم دایم نَجَنْگِن
بُدُو دَسْتُم بِگِه تا پا بَشُم مِه
تا بِخْتَرین مَردِ دُنیا بَشُم مِه
دایم گِریخ مَهُندِن
غُصَّه ت رو دِلُم مُندِن
روزُن هَمَه سیاهن
عمرم تباه ابودن
چشمُم هَنو وا راهن
بُدُو دَستُم بِگِه ایمُنُم هادَه
وَختی غم رو دلم سر اینُهادَه
کسی نَهُند که راه نِشُنُم هادیت
تو ای دُنیای غم ایمُنُم هادیت
دایم گِریخ مَهُندِن
غُصَّه ت رو دِلُم مُندِن
روزُن هَمَه سیاهن
عمرم تباه ابودن
چشمُم هَنو وا راهن